herfst.

Zaterdagmiddag. Schitterend weer en ik besluit met mijn hondje Rambo naar het bos te gaan.
Het bos is naast de deur maar omdat er water tussen zit loop ik langs de sloot naar de ingang.
In de sloot zwemmen nog eenden en een zwanenpaar doet zich tegoed aan het kroos.

In het bos is het mooi en ik ben dan ook blij dat ik mijn camera heb meegenomen.  Herfstkleuren zijn er nog niet maar de paddestoelen schieten de grond uit.

Het bos is niet groot maar je kan er heerlijk wandelen en daar wordt dan ook door diverse mensen gebruik van gemaakt.Ik slenter verder en opeens hoor ik: He, Anneke, dat is lang geleden, even zoenen. Het is Maria een oud-collega, die met haar man ook een boswandeling aan het maken is.

We maken een praatje, ik beloof iedereen de groeten te doen en  loop verder. Bij een boom waar de paddestoelen lijken uit te groeien blijf ik staan en opeens hoor ik "POK"en een gil. Van mijn hondje , die een beukenootje op zijn kop krijgt.

Ik moet lachen en hij kijkt me verwijtend aan.  Zo zie je maar, ook een boswandeling kan gevaarlijk zijn.